ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကုိ လြမ္းလုိ႔ေရးတဲ႔စာ
"အေဖေရ . . .
ကမၻာေက်ာ္ေျမပုိင္ရွင္ . . . မရွိဘူး
ကမာၻေက်ာ္တုိင္းမင္းႀကီး . . . မရွိဘူး
ကမာၻေက်ာ္ စာေရးဆရာ ၊ ကဗ်ာဆရာရွိတယ္
အေဖေရ"
မေဟသီမဂၢဇင္း ၊ ၁၉၉၅ ၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ
တတ္သိလုိ႕ေရးတာမဟုတ္ဘူး၊ မေနႏုိင္လုိ႔ ေမြးရာပါ အေၾကာႀကီးေၾကာင္႔ ကဗ်ာေတြကုိ ေရးခဲ႔တဲ႔သူပါလုိ႕ ဟစ္ေၾကြးခဲ႔သူ.. ေမာင္ေခ်ာႏြယ္….။
ကဗ်ာဆုိတာ ကံနာဝဋ္နာပါလုိ႕ နာနာၾကည္းၾကည္းေျပာခဲ႔႔သူ……။
ေအာ္တုိလက္မွတ္ေရးထုိးရတာ မုန္းတဲ႔သူ….။
ညီမေလး မမျမင္႕ကုိ အရူးအမူးခ်စ္ခဲ႔သူ……
သူ႕ကုိသူမေသပါဘူးလုိ႕ ေျပာခဲ႔သူ….
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုကုိ ရွာခဲ႔သူ…..
တေလာကလုံး က်ဳပ္လုပ္စာကုိထုိင္စားေနၾကတဲ႔
လူေတြခ်ည္းပဲဆုိၿပီး ကမၻာႀကီးကုိ ႀကိမ္း၀ါးခဲ႔သူ..
သူ႕ကုိသူမေသဘူးလုိ႕ေျပာၿပီး အခက္ႀကီးထဲခုန္ဆင္းခ်ျပသူ…..
”ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ မေသဘူးတဲ့”
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ေသၿပီ
သူ႕အေလာင္းကို မီးသၿဂိဳဟ္စက္ထဲထည့္တာ
ငါကိုယ္တိုင္ျမင္လိုက္တယ္။
အခက္ႀကီးထဲခုန္ခ်
ကဗ်ာကုိ ဘ၀ထက္ပုိခ်စ္ခဲ႔သူ။
ကဗ်ာေတြနဲ႕ ပဲ၇စ္၊ ဗင္းနစ္ နဲ႕ ေျမကမၻာအႏွံ ေျခဆန္႔ၿပီး
ကမၻာေက်ာ္ အရက္ေတြထက္ ေတာအရက္နဲ႕ ၿမိဳ႕ျပကုိ ခံစား နာက်ဥ္းခဲ႔သူ…။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ အသုဘ
ကဗ်ာဆရာေတြ ပို႕ၾကတယ္။
ကဗ်ာဆရာေတြ ငိုၾက၊ တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ လွမ္းၾကည့္ၾက
တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ တားၾက၊ ဆြဲၾက၊ တြဲထူၾက
တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ရန္ျဖစ္ၾက
ေသြးထြက္သံယိုျဖစ္ၾက
ေနာက္ဆုံးမွာ ဘာသံႀကီးလဲမသိ
ဝိုင္းေအာ္လိုက္ၾကတယ္။
ကုိေခ်ာေရ…. ခင္ဗ်ားေၾကာင္႔ ကမၻာေက်ာ္အရက္ေတြထက္ ေတာအရက္ကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔႕ႀကိဳက္ႏွစ္ခဲ႕ၾကတယ္။
ပဲ၇စ္၊ဗင္းနစ္ ႏွင္႔ ေတာအုပ္နဲ႕ေတာင္တန္းေတြဆီလည္းေရာက္ခဲ႔ၾကရတယ္။
ညီမေလး မမျမင္႔ကုိ ခ်စ္ခဲ႔ၾကတယ္။
အခုေလ ….ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေရာက္ေနတဲ႔ အရပ္ေတြဆီက ပြင္႔တဲ႔
ပန္းေတြကုိေတာင္ ညီမေလးမမျမင္႔လုိ႔ေပးခဲ႕ၾကတယ္။
အခု ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေနတဲ႔အရပ္မွာ ေတာအရက္မရွိေပမယ္႔ ေတာအရက္လုိ ခ်ဳိအီေမႊးေနတဲ႔
ဆာေကး(ဆန္အရက္ျဖဳ) ေတြေတာ႔ရွိတယ္။
ဒီေန႕ ခင္ဗ်ားကုိတုိက္ခ်င္လြန္းလုိ႕ ၀ယ္လာခဲ႔တဲ႔ ဆာေကးနဲ႕
ခင္ဗ်ားပုံေလး ေရွ႕ခ် ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခြက္ ခင္ဗ်ားတစ္ခြက္ …
ရီေ၀…ရီေ၀…
အျမင္ေတြ ၀ုိးတ၀ါးျဖစ္လာေပမယ္႔ ကုိေခ်ာပုံရိပ္ေတြက ၾကည္လင္ျပတ္သားလာခဲ႔တယ္။
ကဲ..စလုိက္ၾကစုိ႕ဗ်ာ…………
သားေလးကို အားေပးပါဦးကြယ္
ကန္႔လန္႔ကာၾကီးရယ္ ေနပါဦး
ကလို႔ ေကာင္းေနတုန္း
႐ြာစားၾကီးရယ္ တီးလိုက္ပါဦး
ဆိုလို႔ေကာင္းေနတုန္း
မိုးမိုးခ်စ္လို႔လား
မိုးမိုးလွလို႔လား
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ကြယ္လြန္ခဲ႔တာ ၂၀၁၂ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၃ ရက္ေန႕က ၁၀ ႏွစ္တင္းတင္းျပည္႔ခဲပါၿပီ။ ကုိေခ်ာကုိခ်စ္တဲ႔ ကဗ်ာဆရာေတြ၊
ကဗ်ာခ်စ္သူေတြအတြက္ ၁၀ ႏွစ္တုိင္ခဲ႔ေပမယ္႔ ေမ႔ေပ်ာက္လုိ႔မွမရေသးတာေတာ႔အမွန္ပါ။
ဒီေန႕ ကၽြန္ေတာ္ ကုိေခ်ာနဲ႕ အရက္ေသာက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေကြးေနေအာင္ ကလုိက္ၾကတယ္ေပါ႔ဗ်ာ။
ကမာနီလာ
၂၀၁၂ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၃ ရက္ေန႕
(ေခတၲ-စိတၲဇေဆးရံု _ဂ်ပန္)
Labels:
အထူးက႑ - အမွတ္တရမ်ား
0 comments: