ပိန္းေကာေလွသူႀကီး(တ်ာခ်င္း) ၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာ

 မိုးဦးကာလ ေခ်ာင္းက်ျပီဆိုလ်ွင္၊
ပန္းေလာင္ေၾကာမွာ ပိန္းေကာေလွငယ္ရွင္၊

ေတာင္ဘက္ကယ္တစ္ခြင္ ထြက္ဝင္ေဖာက္ကား၊
ပဲ့ပါမည္သူ မပါလူ၊
ထိုးသူတစ္ေယာက္သားငယ္နွင့္ေလး။

ငါးပိဆားျပား ေဖာက္ကားရေအာင္၊
ပဲလြမ္းပဲျကီး သီးသီးယူၾကဉ္းေဆာင္၊
တက္မကိုေျမွာင္ ကြမ္းေပါင္နီေၾကာင္း
နဘူးခက္ညဳိ္ ကိုင္းညြတ္ယို၊
ပင္ကိုနွီးသား ေပါင္းငယ္နွင့္ေလး။

ခေမာက္မွာေကာင္း အုပ္ေဆာင္းငယ္မပါ၊
သိုးလည္းမစပ္ ဝါးပပ္ကယ္တေစသာ၊
ထိုးဝါးကိုယ္မွာ ဘယ္ညာပခံုး၊
ေျခနွင့္ေက်ာက္ကန္ တြန္းလိုက္လွန္၊
အားအန္လြန္ျကီးဆံုးငယ္နွင့္ေလး။

ခါးေတာင္းက်ိုက္လံုး ပခံုးခဲေတြ၊
ေခ်ြးကလည္းစီး ဒီဒီးက်သည့္ေရ၊
စဖိုမွာေပ ခ်က္ေလထမင္း၊
မနပ္နိုင္ျပီ တစီစီ၊
နန္းနီသာ မီးအိုးကင္းငယ္နွင့္ေလး။

ဝမ္းလိုင္တြင္းငယ္မွာ သြတ္သင္းျမဲပင္၊
အေငြ႕ေခ်ာင္းေခ်ာင္း၊ စေလာင္းနွင့္ ငါးပိကင္၊
ေလွဆိုက္တည့္လ်ွင္ ေၾကးလင္နွင့္က်င္း၊
ရိုးရြက္ကယ္ဖူးေခါင္ အာပါးကိုေလာင္၊
ခ်ဉ္ေပါင္ပူလွသည့္ဟင္းငယ္နွင့္ေလး။

တစ္ေယာက္ခ်င္းသည္ ထမင္းခူးေသာ္
တစ္ဆုပ္ကယ္ေန႔တိုင္း လမိုင္းရွိပူေဇာ္၊
ေသြးေသာက္ကယ္ေခၚ အေဖာ္အေပါင္းညွိ၊
ငံု႔ကာငံု႔ကာ ဝပ္၍သာ၊
ဆုပ္ကာေလြးလိုက္ဘိသည္နွင့္ေလး။

စားမိစားရာ ဝမ္းမွာက်င့္ေတာ့သည္။       ။
ပိန္းေကာသူႀကီးမွာ ခ်မ္းသာျမင့္ေတာ့သည္။    ။

၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာ(ေညာင္ရမ္းေခတ္)