မနက္မုိးလင္းကတည္းက ၿခိမ္းေၿခာက္မႈေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရ..
လူေၿပာသူေၿပာမ်ားသလုိ
ကားလမ္းေတြပိတ္ေနတာ
ဖုန္းလုိင္းေတြမမိတာကအစ
ရုံးေရာက္ရင္ ေကာ္နက္ရွင္က်ေနတာအဆုံး
လုပ္ငန္းတစ္ခုတည္ေထာင္ဖုိ႔ အရႈံးေတြနဲ႔စရသလုိ
ဘ၀တစ္ခုထူေထာင္ဖုိ႔ အရႈံးေတြနဲ႔စရတယ္
စရိတ္စကေတြၾကီးၿမင့္လာသလုိ
အၾကမ္းဖက္မႈေတြကုိ ထိတ္လန္႔ေနရတုန္း
အခြန္အခေတြတုိးေကာက္…
လုိေငြၿပမႈေတြက ေလာဘကုိၿမင့္တက္ရၿပီး
လုိအပ္တဲ့မာနေတြအတြက္ ၾကြား၀ါမႈနဲ႔ၿခိမ္းေၿခာက္ခံရ
ဘယ္လုိ ဘ၀ထဲမွေၿခစုံပစ္၀င္မိခဲ့သလဲ
ပညာတတ္ဖုိ႔အတြက္ လုိအပ္တဲ့စရိတ္စကဟာ
ဘ၀ပ်က္လုခမန္း တန္ဖုိးၾကီးခဲ့တယ္
ပညာတတ္လုိသူေတြမ်ားေတာ့
ပညာအတုေယာင္ ပညာဆင္တူရုိးမွား
ပညာၿဖင့္ ကလိန္က်နည္း….
အဲဒါေတြကလည္း တနည္းနည္းနဲ႔ ၿခိမ္းေၿခာက္ေနတာပဲ..။
မုိးလင္းကတည္းက
ေၾကြးေဟာင္းေတြ ၿပန္ဆပ္ဖုိ႔
ေၾကြးသစ္ေတြထပ္ခ်ဖုိ႔
ေၾကြးဆုိးေတြေလွ်ာ္ပစ္ဖုိ႔
ဘဏ္သူေဠးတစ္ေယာက္လုိေတြးေခၚေနတုန္း….
တခ်ဳိ႕အေၿခအေနေတြက်ေတာ့
အတင္းအက်ပ္ဖိအားေပးႏႈတ္ထြက္ခုိင္းတာမ်ဳိး
ဒီေလာကထဲကထြက္သြား
ဒီေလာကထဲကထြက္သြား
ကင္ဆာလုိလုိ၊ တီဘီလုိလုိ၊ ဦးေႏွာက္ကုိေလၿဖတ္သလုိ
အိတ္ခ်္အုိင္ဗီြပုိးကူးစက္ခံရသလုိလုိ…
မလြယ္ေက်ာပဲ
တစ္ေန႔တစ္ေန႔
ၿခိမ္းေၿခာက္မႈေပါင္း ေသာင္းေၿခာက္ေထာင္နဲ႔ ဘ၀ကရွင္လ်က္..။
Labels:
ကဗ်ာ
0 comments: