သြားရေအာင္ ငါ့ေကာင္

 

ငါကဆြံ ့အစကားမေျပာတတ္တဲ ့ဒုကၡသည္

ငါက မေရာင့္ရဲတတ္ေသးတဲ ့သူဆငး္ရဲတစ္ေယာက္

ငါက လင္စိတ္မေပ်ာက္ေသးတဲ့ ႏြားအုိတစ္ေကာင္..။

မငး္က အမ်ားလက္ခံၾကတဲ ့ပညာရွင္တစ္ေယာက္

မင္းကစာၾကိဳးစားတဲ ့ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္

မငး္က ဆရာ၀န္ အင္ဂ်င္နီယာ

ငါက ကဗ်ာဆရာ…မေျပာလို ေတာ့ပါဘူးေလ

မင္းလညး္မင္းဘ၀နဲ ့ငါလည္းငါ့ဘ၀နဲ ့

မနက္ျဖန္ကို ငါတု ိ့ျပဳံးျပပုိင္ခြင့္ရိွေနေသးသေရြ ့

မင္းလညး္မင္းရဲ ့ကတၱီပါ ေကာ္ေဇာေပၚ………..

ငါလညး္ငါ့ရဲ ့ေျမနီလမး္ေလးေပၚ………

ေကာင္းကင္ၾကီးကေတာ့ေသးသြားမွာမဟုတ္ပါဘူး

လမ္းထိပ္ကအရက္သမားတစ္ေယာက္ အက္ဆီးဒင့္ျဖစ္သြားတာလည္း မဆန္းပါဘူး

မင္းလည္းမင္းသိီခ်ငး္မင္းေရး….ငါလည္းငါ့သီခ်င္းငါဆိုမယ္…။

မုဆုိးမေလးေရာင္းတဲ ့ကြမး္ယာေတြကို မင္းစားဖူးလားငါ့ေကာင္

ေကာင္းမေကာင္းေတာ့အခုထိငါမသိဘူး ငါ့သြားဖုံးေတြေတာ့

မဲညိဳလို ့အဆိ္ပ္တက္ကုန္ျပီ……….မင္းစားအုံးမလားငါ့ေကာင္………..။

1995ကေန 2012အထိမင္းဘယ္လုိ ျဖစ္သန္းလာတာလဲငါမသိဘူး

ဘယ္လုိ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိသလဲ ငါမသိဘူး

2013သုံးရဲ ့အေပါစားတင္ဆက္မွုကိုေတာ့ငါရြံရွာတယ္ငါ့ေကာင္

ေျပာရမယ္ဆုိ …မင္းယုံမလားေတာ့မသိ

ငါ့ေခြ်းစက္တုိင္းဟာအရင္ကထက္ပိုျပီးခ်ိဳျမိန္လာသလို လို ပဲ

ကဲထားလုိက္ေတာ့..ငါ့ေကာင္

ငါတုိ ့မဆိုင္တာေတြကို ေမာင္းထုတ္လိုက္ရေအာင္

မငး္လည္းမင္းလမး္မင္းေဖာက္ ငါလည္းငါ့လမး္ငါေဖာက္မယ္

ကဲ…ကဲကဲ သြားရၾကစုိ ့ငါ့ေကာင္…………။

ဆလုိင္းျမတ္နိုးသူ(ေတာင္ဇလပ္ေျမ)