စည္း
“ ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ နည္းပါးတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ အခ်စ္ဆိုတာ တိတ္တခိုး ျမတ္နိုးမႈတစ္ခုပါပဲ ၊ ရွင္ဟာ ကြ်န္မအိပ္မက္ေတြထဲမွာေတာ့ အိပ္မက္ နတ္သားေလးပါပဲ.. ေမာင္ “
…………………
သူ႕ကို ကြ်န္မ သတိထားမိခဲ့တာၾကာပါျပီ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေယာက္်ားေလးေတြ ကြ်န္မကိုၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြက ျမားခ်က္ေတြအလား သိပ္ကိုစူးရွလြန္းပါရဲ့ ။ ဒါေပမယ့္ေလ အဲ့ဒီထဲမွာေတာ့ သူမပါဘူး ။ သူတို႕လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ အုပ္စုဖြ႕ဲ စကားေကာင္းေနၾကတုန္း ကြ်န္မလည္း သူတို႕နဲ႔ တစ္ခံုေက်ာ္စားပြဲေလးမွာ ေပါ့ဆိမ့္တစ္ခြက္ကို ေအးေအးလူလူ ခံစား ေသာက္သံုးလို႕ ကြ်န္မ ဘ၀က တစ္ခါေလ ေပါ့ပ်က္ပ်က္နိုင္တယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းရဲ့ မၾကားတၾကား စကားလက္နက္ေတြကို သူက အားနာတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ကြ်န္မကိုၾကည့္ျပီး
“ေတာ္ပါေတာ့ကြာ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ကို အဲ့ဒီေလာက္ထိ ေ၀ဖန္ဖို႕မသင့္ပါဘူး သူလည္း သူ႕အေၾကာင္းနဲ႕ သူေတာ့ရွိမွာေပါ့ ” တဲ့ ။ ကြ်န္မအတြက္ ကိစၥမရွိပါဘူး ဒီလို စကားေတြၾကားရဖန္ မ်ားလာေတာ့ ဂရုကိုမစိုက္တတ္ေတာ့တာ ဒါကို တစ္ခ်ိဳ႕က မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္တယ္လို႕ ထင္ၾကျပန္ေကာ ရယ္စရာမေကာင္းလြန္းဘူးလား ။
သူဟာ သားရဲေတြၾကားက သိုးသူငယ္ေလးတစ္ေကာင္လိုပါပဲ သိပ္ကို ျဖဴစင္လြန္းတယ္ သူ႕မ်က္၀န္းေတြက လူတစ္ဖက္သားကို ႏွိမ့္ခ်ၾကည့္တတ္တဲ့ အၾကည့္ေတြမရွိဘူး ။ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြက မဲ့ျပံဳးလည္းမျပံဳးတတ္ဘူး ။ နဖူးေပၚ ၀ဲက်ေနတဲ့ သူ႕ဆံႏြယ္ေတြက ကပိုကရိုနဲ႕ ညာဘက္မ်က္ခံုးေထာင့္မွာရွိတဲ့ မွဲ႕နက္ကေလးက သူ႕ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အမွတ္အသားေလးအလား ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းစြာ ။ ကတၱီပါည§ပ္ဖိနပ္ေလး အျမဲစီးတတ္တဲ့ သူ႕ရဲ့ ေျခဖမိုးေလးေတြကေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ေတာင္ မနာလိုစရာေကာင္းေအာင္ ျဖဴသန္႔ေနေတာ့တာ ။ ကြ်န္မယံုၾကည္ပါရဲ့ သူ႕ရဲ႕ ခ်စ္သူျဖစ္ခြင့္ရမယ့္ မိန္းခေလးကေတာ့ သိပ္ကို ကံေကာင္းမယ္ဆိုတာ ။
ကြ်န္မဘ၀ က အေမွာင္ဘက္ျခမ္းမွာပါ အလင္းေရာင္ထဲ အာရံုျပဳလို႕ အေမွာင္ေလာကထဲမွာ တ၀ဲလည္လည္နဲ႕ ရုန္းမထြက္နိုင္ခဲ့ဘူး ကြ်န္မ ရပ္တည္ဖို႔ခက္ခဲတယ္ေလ။ ဒါေတြက ဆင္ေျခမဟုတ္ပါဘူး ။ သံပတ္ေပးထားတဲ့ အရုပ္တစ္ရုပ္လိုပဲ ကြ်န္မက ခံစားခ်က္ေတြကင္းမဲ့တယ္ ။ အရွက္တဲ့ … အဲ့ဒီစိတ္ခံစားမႈက ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာပဲ ရွိခဲ့ဖူးတာ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ အရွက္ေတြ သိကၡာဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရ ေတြဟာ ကြ်န္မအတြက္ ရယ္စရာအေကာင္းဆံုး ျပက္လံုးေတြပဲ သိပ္ကိုရယ္ဖို႕ေကာင္းတာပဲရွင္ ။
ကြ်န္မရဲ့ နန္းေတာ္လို႕ပဲ တင္စားမလား ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မက ဧကရီ မိဖုရားေတာ ့မဟုတ္ဘူးေလ ။ ဒါဆို ကြ်န္မရဲ့ အလုပ္ေနရာလို႔ပဲ လြယ္လြယ္ဆိုၾကပါစို႕ေနာ္ မက်ယ္လြန္း မက်ဥ္းလြန္းတဲ့အခန္းငယ္တစ္ခု အခန္းရဲ့ ေျခရင္းမွာ ကြ်န္မရဲ့ အသံုးေဆာင္ ဗီရိုေလးတစ္ခု အခန္းနံရံေတြကိုေတာ့ အျဖဴေရာင္ေပမယ့္ ေဟာင္းႏြမ္းလို႕ မီးခုိးေရာင္ေတြလိုလို ကြ်န္မအေရာင္ေတြေတာင္ ခြဲျခားစိတ္ျဖာလိုစိတ္ မရွိေတာ့ပါဘူး ။ ကုတင္ရဲ့ ေခါင္းရင္းမွာ ေခါင္းအံုးႏွစ္လံုး ဒီေခါင္းအုံးစြပ္ေတြ အနံ႕သက္မရွိဖို႔ေတာ့ ဂရုစိုက္ရတယ္ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ၾကီးက်ယ္တယ္မွတ္လား ။ ကုတင္ရဲ့ ေဘးမွာ စားပြဲေလးတစ္ခု ပန္းအိုးေလးတစ္လံုး ပန္းအိုးထဲက ႏွင္းဆီေတြေတာင္ ႏြမ္းေျခာက္လို႕ ဟုတ္ပါရဲ့ ကြ်န္မ ပန္းေတြေတာင္မလဲျဖစ္တာၾကာျပီ ။ အခန္းထဲမွာေတာ့ ၆၀ ဗို႔စ္အား မီးလံုးေလးတစ္လံုးသား ကြ်န္မေျပာဖူးပါေကာ ကြ်န္မ ဘ၀ က သိပ္လင္းေနဖို႕မလိုဘူးေလ ကြ်န္မလိုပဲ ကြ်န္မဆီလာတဲ့ မိတ္ေဆြေတြကလည္း အလင္းေရာင္ကိုႏွစ္သက္လိမ့္မယ္လို႕ ကြ်န္မ မထင္ဘူး ။ အဲ့ဒီမီးလံုးေလးက တစ္ခ်ိဳ႕ မႏွစ္သက္တဲ့ ဧည့္သည္ေတြနဲ႕ ဆံုတဲ့အခါမွာေတာ့ ကြ်န္မ က ပန္းေရာင္လက္ကိုင္ ပ၀ါေလးနဲ႕ အလင္းေရာင္စူးစူးေတြကို ဖုံးအုပ္ေပးရတယ္ ။
က်ိန္ေျပာရဲပါရဲ့ ကြ်န္မရင္မခုန္တတ္ဘူး ရင္ခုန္တယ္ဆိုတာ ေမ့ကို ေမ့ေနခဲ့တာ ။ ဒါေပမယ့္ေလ သူနဲ႕ ကြ်န္မ ဒီလိုေနရာ မွာ ဒီလိုအေျခေနမ်ိဳးနဲ႕ ဆံုေတြ႕ရလိမ့္မယ္လို႕ ကြ်န္မ ဘယ္တုန္းကမွ ေတြးထင္မထားခဲ့ဖူးဘူး …. အခုေတာ့ …
ရွင္ဘာေၾကာင့္ မလႈပ္မယွက္ ထိုင္ေနတာလဲ ဒီအခ်ိန္နာရီအတြက္ ထိုက္သင့္တဲ့ တန္ဖိုးတစ္ခုေတာ့ ရွင္ေပးဆပ္ရမွာပဲမဟုတ္လား ဒါမွမဟုတ္ ကြ်န္မကိုမ်ား အားနာလို႔လား။ အိုးး…. မျဖစ္နိုင္တာ ကြ်န္မအေတြးေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးသလို ျဖစ္ေနမိျပီ း) ။
`` ေဆာရီးကြာ …. ကိုယ့္စိတ္ေတြ ေထြျပားေနလို႕ ´´
ကြ်န္မ စိုးထိတ္သြားတယ္ ရွင့္အသံေတြက အက္ကြဲလြန္းလွၾကီလား
``ဟင္အင္း…ကြ်န္မအဆင္ေျပပါတယ္ ရွင့္အတြက္ တစ္ခုခုမ်ား ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ လိုသလား ´´
“နိုး နိုး မလိုပါဘူး မင္းအဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္သာ ကိုယ္ေျပာမယ့္ စကားေတြကို ဒီည မင္းနားေထာင္ေပးနိုင္မလား ”
“ဘာရယ္…”
ဟဟား ျဖစ္ရေလရွင္ရယ္ ကြ်န္မ တကယ္ကို အံ့ၾသမိတယ္ ျပီးေတာ့ သနားလည္း သနားသြားမိတယ္ ရွင္ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းေနခ်ိန္မွာ ရွင့္စကားေတြ ဂရုတစိုက္နားေထာင္ေပးမယ့္သူေတြ အနားမွာ တစ္ေယာက္မွမရွိဖူးတဲ့လား ။ ကြ်န္မအတြက္ အပန္းမၾကီးလွပါဘူးေလ အဆင္ေျပပါတယ္ ။ ကြ်န္မတို႕ အဲ့ဒီညက စကားေတြ အမ်ားၾကီးေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ ကြ်န္မက နားေထာင္ေပးသူ ဒါေပမယ့္ တိတ္တခိုး ျမတ္နိုးမိသူတစ္ေယာက္အတြက္ အားေပးစကားလို႕ပဲ ဆိုေလမလား ကြ်န္မ သူ႕ကို အားေပးမိတယ္ ။
“ လူဆိုတာ ဘ၀ရဲ့ အခက္ခဲေတြကို တစ္ေကြ႔မဟုတ္တစ္ေကြ႕ေတာ့ ၾကံဳၾကရမွာပါပဲ ..ဒါေတြက ရွင့္အတြက္ အေတြ႕ၾကံဳေကာင္းေတြ ျဖစ္လာမွာပါလို႕ ကြ်န္မေတာ့ ယူဆတယ္ အရွံဳးကို လက္ခံျပီး ေရွ႕ဆက္လွမ္းပါ မရပ္တန္႔လိုက္ပါနဲ႕ ေရွ႕မဆက္ပဲ အရွံဳးကို ခံစားျပီး ရပ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ထပ္ဆင့္အရွံဳးေတြ ရွင္ ရင္ဆိုင္ရလိမ့္မယ္ ၊ ရွင့္ထပ္ အေျခေနဆိုးတ့ဲသူေတြ ေလာကၾကီးမွာအမ်ားၾကီးရွိေနတာပဲ ဥပမာ .. အခု ရွင့္ကို အားေပးစကားေျပာေနမိတဲ့ ကြ်န္မေပါ့ ”
သူက ကြ်န္မကို အံ့ၾသတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ၾကည့္ျပီး ..
“ မင္းလို မိန္းခေလးမွာ ဒီလုိမ်ိဳးတန္ဖိုးရွိတ့ဲ စကားေတြၾကားရလိမ့္မယ္လို႕ ကိုယ္မထင္ထားမိဘူး ကိုယ္ယူဆထားတာ မင္း ကိုယ့္ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ဆြဲေဆာင္နိုင္လိမ့္မလဲဆိုတာပဲ ၊ ဒါနဲ႕ မင္း ဒီအလုပ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္လား ”
ကြ်န္မနဲ႕ ရွင္နဲ႕ ဆံုရတာ အထူးဆန္းေတြကို ျဖစ္လို႕ ေမးမွေမးရက္ပါေပ့ရွင္ ကြ်န္မ ႏႈတ္ခမ္းေတြက အလိုလို ေကြးညႊန္႔သြားတယ္
“ရွင္..ဘယ္လိုထင္လို႔လဲ ”
တစ္ခ်ိဳ႕ေမးခြန္းေတြကို ေမးခြန္းနဲ႕ပဲ ျပန္ေျဖဖို႕လိုတယ္လို႕ ကြ်န္မေတာ့ ခံယူထားတယ္ သူ႕ဆီကူ ဘာမွ ျပန္ေျဖသံမၾကားရေတာ့ပါ။ ကြ်န္မ လက္ကနာရီကေလးကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္တယ္ ျပီးေတာ့
“အခ်ိန္ေစ့ျပီ ထင္တယ္ ရွင္ျပန္ဖို႕သင့္ျပီ ”
ကြ်န္မတို႔ ဆံုစည္းမႈကို အဆံုးသတ္ဖို႕ ကြ်န္မကပဲ စတင္းလႈပ္ရွားလိုက္ပါတယ္ ။ သူကေတာ့ အိပ္ယာက လန္႕နိုးသူတစ္ေယာက္လို ။ သူ ကြ်န္မအတြက္ေငြစကၠဴတစ္ခ်ိဳ႕ေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ ကြ်န္မေခါင္းကိုခါးယမ္းပစ္ခဲ့တယ္ ။
“ရွင္ ကြ်န္မ ဆီက ဘာမွမရသြားပဲနဲ႕ ရွင့္ဆီက ကြ်န္မ ဘာမွမလိုခ်င္ပါဘူး ”
ကြ်န္မက နိမ့္ပါးေပမယ့္ အလကားရတာ ဘာမွမလိုခ်င္ပါဘူး ဒါကပဲ ကြ်န္မရဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ မာနတန္ဖိုးပါ ။
“မင္းဆီက ဘာမွမရသြားဖူးလို႕ ထင္သလား ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႕ အခြင့္ေရးေတြရွိေနပါလွ်က္ နဲ႕ စိတ္ပ်က္ေနမိတဲ့ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို မင္းက အားေပးစကားေတြ ေျပာခဲ့တာပဲ အ့ဲ့ဒီအတြက္ မင္းကို သိပ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မင္း ကိုယ့္အတြက္ေပးလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြအတြက္ ကိုယ္ တန္ရာတန္ေၾကးတစ္ခုခုမ်ား…. ”
“ကြ်န္မ ကိုေက်းဇူးတင္တယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မကိုေပးမယ့္ ဒီေငြေတြအစား ရွင္အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ေပါ့ ေလွာင္အိမ္ထဲက ငွက္ကေလးေတြကို လႊတ္ေပးတာမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ ၊ လမ္းေဘးမွာ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတဲ့ သက္ၾကီးသူေတြ ခေလးေတြျဖစ္ျဖစ္ လွဴပစ္လိုက္ပါရွင္ ျပီးေတာ့ ရွင္ေကာ္ဖီခါးခါးတစ္ခြက္ေလာက္လည္း ၀ယ္ေသာက္လိုက္ပါ ကြ်န္မ ၀ယ္တိုက္တယ္လို႕ပဲ သေဘာထားလိုက္ေပါ့ ”
ျပီးေတာ့ သူ႕အတြက္ ကြ်န္မ အခန္းတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ ဒါက ကြ်န္မအတြက္ ၀န္ေဆာင္မႈေတြပဲ သူ အခန္းထဲက ထြက္ခါနီး မင္းဆီကို ကိုယ္လာခဲ့ပါအံုးမယ္တဲ့ ၾကိဳဆိုလွ်က္ပါလို႕ ကြ်န္မ ရွင့္ကို ဘယ္ေျပာလို႔ထြက္ပါမလဲရွင္ ကြ်န္မရွိတဲ့ေနရာကို ရွင့္လို ရိုးသား သန္႕ရွင္းတဲ့သူေတြ လာဖို႕မွမသင့္တာ ျပီးေတာ့ ရွင္လာတဲ့အခါ ကြ်န္မ အားခ်င္မွလည္း အားမယ္ ကြ်န္မဘ၀ ကိုက မေသခ်ာျခင္းေတြ မ်ားတယ္မဟုတ္လား ။
စည္းတစ္ခုလို႕ ဆိုၾကပါစို႔ ကြ်န္မဟာ ဒီစည္းကိုေက်ာ္ျပီး ရွင့္ဆီကို အေရာက္လွမ္းလာဖို႕ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္နုိင္ဘူးေလ ကြ်န္မ က်င္လည္ေနရတဲ့ ဘ၀ ထက္ေတာင္ အခ်စ္ကို ေလွာင္ပိတ္ထားရတဲ့ အျဖစ္က ပိုျပီး ၀မ္းနည္းေၾကကြဲစရာ ေကာင္းလွပါရဲ့ ။ ဒါေပမယ့္ စည္းတစ္ဖက္ျခားကပဲ ရွင့္ကို တိတ္တဆိတ္ေလးပဲ ျမတ္နိုးတြယ္တာစြာ ခ်စ္ေနပါရေစေတာ့ ရွင္ေၾကကြဲတဲ့ အခါ ကြ်န္မ ဆီကို လာခဲ့ပါအံုး ။
ေမာင္မ်ဳိး
Labels:
၀တၴဳ
0 comments: