မိႏွင္းဆီ
မင္းရနံ႔ …
မင္းရဲ႕ဆူးေတြက …
ထူးျမတ္တဲ့ ဂုဏ္သိကၡာတဲ့လား မိႏွင္းဆီ။
မင္းရဲ႕ဆူးေတြက …
ထူးျမတ္တဲ့ ဂုဏ္သိကၡာတဲ့လား မိႏွင္းဆီ။
ရနံ႔နဲ႔ဆူး …
ဘာက ငါ့ကိုပိုယစ္မူးေစခဲ့လဲ …
ေျဖဖို႔ခက္ဆဲေမးခြန္းေတြပဲေပါ့ မိႏွင္းဆီ။
ဘာက ငါ့ကိုပိုယစ္မူးေစခဲ့လဲ …
ေျဖဖို႔ခက္ဆဲေမးခြန္းေတြပဲေပါ့ မိႏွင္းဆီ။
မိႏွင္းဆီ …
မင္းဟာ … ဆူးမ်ားစြာ၀န္းရံခတဲ့ ဘုရင္မ။
မိႏွင္းဆီ …
မင္းဟာ … ရနံ႔ခ်ဳိခ်ဳိနဲ႔ ကတၱီပါစိုစိုကို အပိုအလုိမရွိဆင္ျမန္းထားတဲ့ ဧကရီ။
မိႏွင္းဆီ …
မင္းဟာ … ငါခံုမင္ခဲ့မိတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ … ဓားသြားထက္ပ်ားရည္စက္ေပါ့။
မင္းဟာ … ဆူးမ်ားစြာ၀န္းရံခတဲ့ ဘုရင္မ။
မိႏွင္းဆီ …
မင္းဟာ … ရနံ႔ခ်ဳိခ်ဳိနဲ႔ ကတၱီပါစိုစိုကို အပိုအလုိမရွိဆင္ျမန္းထားတဲ့ ဧကရီ။
မိႏွင္းဆီ …
မင္းဟာ … ငါခံုမင္ခဲ့မိတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ … ဓားသြားထက္ပ်ားရည္စက္ေပါ့။
နီဟိန္းေအာင္
Labels:
ကဗ်ာ
0 comments: